Juli 2022. Daar stonden we dan. Vier gele hesjes in de berm. Links de R0, rechts de oprit. We hadden een spandoek met het opschrift “Er is geen plan(eet) B”. Op een ander spandoek stond “Zonder auto. Te gek?!” Het leek ons origineel en zinvol om onze privé auto op die manier aan de kant te zetten, de start van een zo autoloos mogelijk leven. We dachten dus van de gelegenheid gebruik te maken om actie te voeren voor een mentaliteitsverandering waarin duurzaamheid centraal staat.
(Tussen haakjes: het waren drie oranje hesjes, maar ‘geel’ heeft nu eenmaal zijn betekenis. En in de loop der jaren, zo bleek die dag, waren we uit het oog verloren dat de jongste in huis groot genoeg was geworden om bij rampspoed ook een hesje te dragen.) Hesjes, zo bleek trouwens ook die dag, kunnen als zonnebescherming worden gebruikt, bij correcte drapering. Ook lantaarnpalen vervullen nuttig werk als de zon brandt. We stonden dus lang stil en bewogen slechts als de zon dat ook deed. Al snel werd duidelijk dat we te lang stil stonden. Onze aanwezigheid was niet onopgemerkt gebleven. De teken in die berm krijgen waarschijnlijk niet vaak bezoek. (Het betreft de oprit ter hoogte van Genappe voor het geval je plots zou worden overvallen door medeleven voor al dat dierenleed.)
Hoewel de beslissing om zonder privé auto verder te leven al enige tijd duidelijk op onze weg lag, hadden we misschien die dag geen spandoeken bij. We werden bij verrassing gepakt en de beslissing bood zich zomaar spontaan aan. Ze leek op dat moment gewoon vanzelfsprekend terwijl wij al maanden (bijna jaren)lang in twijfel, besluiteloos, ter plaatse hadden getrappeld. De auto voor de deur was comfortabel, en gaf ook een veiligheidsgevoel dat we in geval van nood zomaar direct een auto ter beschikking hadden. Geen gedoe met reservatie van deelauto’s. Maar eerlijk? Die auto verzamelde al lange tijd vooral woestijnstof en stuifmeel voor onze deur. Na de zomer zouden we hem wel wegdoen. We gingen nog op weekendje, er was nog een trouwfeest, nog drie ritjes naar het containerpark, nog een daguitstap ver van een treinstation, nog een BBQ bij vrienden. En we moesten trouwens ook nog een voorraad toiletpapier en bloem inslaan.
Wij kiezen dus voortaan nog vaker voor een geel hesje en een fiets en hopen nooit meer als vier oranje hesjes in de schaduw van een lantaarnpaal op een takelwagen te moeten wachten.
Staat er bij jou ook een auto vol woestijnstof voor de deur? Niet twijfelen, nu wegdoen.